- ภาษาในความหมายอย่างแคบ คือ ภาษาพูดของคน
- ทุกวันนี้ ยังมีอีกหลายภาษาที่ไม่มีภาษาเขียน
- แต่ละกลุ่มกำหนดภาษากันเอง เสียงในแต่ละภาษาจึงมีความหมายไม่ตรงกัน
- ลักษณะของภาษาทั่ว ๆ ไป
- มีเสียงสระและพยัญชนะ (วรรณยุกต์มีบางภาษาเช่น ไทย,จีน)
- ขยายให้ใหญ่ขึ้นได้
- มีคำนาม, กริยา, คำขยาย
- เปลี่ยนแปลงได้
- ภาษาเปลี่ยนแปลงได้ เพราะสาเหตุหลายข้อ เช่น
สิ่งแวดล้อมเปลี่ยน เช่น ขายตัว ศักดินา จริต สำส่อน แกล้ง ห่ม
การพูด ได้แก่ การกร่อนเสียง และกลมกลืนเสียง
- กร่อนเสียง เช่น"หมากพร้าว" กร่อนเป็น"มะพร้าว"
-กลมกลืนเสียง เช่น"อย่างไร" กลืนเสียงเป็น "ยังไง"
ภาษาต่างประเทศ เช่นสำนวน"ในความคิดของข้าพเจ้า"
เด็กออกเสียงเพี้ยน เช่นกะหนม,ไอติม,ป้อ(พ่อ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น